Eitt veðurbrigdi, sum Petur Hans Dahl sjálvur var úti fyri, fyri mongum árum síðan. Tað mundi vera fyrst í 70unum.

Okur róðu út við bátum í Grønlandi á Kappanum við Jógvani á Gørðunum og sigldu inn ímóti einari vík aftan fyri eitt høgt fjall. Heldur kalt var í veðrinum.

So knappliga við eitt so hækkaði hitin minst 10 stig. Menn hugdu bilsnir upp á hvønn annan – mundi eitt eldgos vera nærindis?

Men, so var ikki.

Fleiri ár seinni lærdi eg á sjómansskúlanum, at tað var nakað, sum kallaðist Føhn-vindur, sum á le-síðuni á høgum fjøllum, tá ið hann blæsur oman eftir fjallasíðuni, hitnar heilt nógv. Hetta fyribrigdið kennist væl á suðursíðuni av Alpunum um várið, og sum ger at kavin tá bráðnar ógvuliga skjótt.