Tað kemur viðhvørt fyri í stillum veðri, at kalvi kemur heilt upp í havyvirflatuna. Soleiðis var eisini ein dagin fyri mongum árum síðani, tá ið tveir smábátar vóru farin við línu eftir hýsu við Dímunar.

Eg veit ikki, um teir høvdu sett línuna, tá ið teir sóu okkurt brótast í sjónum eitt sindur frá bátinum. Komnir nærri sóu teir, at tveir stórir kalvar lógu og slógu stertarnar saman. Annar báturin hevði skutil umborð og skutlaði tann størra kalvan, sum seinni vísti seg at viga yvir 200 pund.

Tá segði elsti maður á bátinum, at nú er best at sigla til lands, tí at kalvi upp í sjónum merkir illveður.

Og so var.

Teimum eydnaðist at koma til lands, áðrenn illveðrið brast á.