Tey høvdu nógvar dunnur fyrr. Um veturin, tá ið kuldi var, fóru tær oman í eina frysta á, har tær blivu allan dagin. Um tað hendi, at tær komu aftur til húsar næstan beinanvegin um morgunin, so kundi við vissu sigast, at áðrenn kvøldið kom var áarføri, og áin leyp.