Samnevni fyri regn, kava og hegling, loysningur, úrgonga, avfall og mjørki; nú hevði hann loyst avfallið, t.e., at farið var at regna ella kava.

Stórur áarvøkstur í nógvum regni, vatnføri. Sera nógv regn, grimdarregn, áarstoytingur, grovregn, bermiligregn, áarføri í regni.

Áarføri.

Spjødd skýggj á luftini, ádrigið og dragregn; sí draga á luftina (Sprotin).

Áarføri, grimdarregn, oysregn.

Kavi sum blot er komið í, krapi (Suð.)

Broddatjúkn

Tjúkn, ið kemur, tá ið fullbroddað er, tá ið rákið er harðast, broddælingur, broddaæl.

Eitt æl í degninginum – t.e. í lýsingini, móts. skýmingaræl, so setti hann degningsælið inn úr havinum.

Fínt regn, sirm (gl.)

Fínt tám, doðin liggur á landi; sólin slapp ikki framat fyri doðanum; ein sovorðin doði á luftini (grómut). Fínir døggdropar t.d. á klæðum, doðin lá á kotinum.

Grimdarregn.

Tað dregur tað er rák á luftini; hann dregur á útsynningi;* hann dregur á luftina* skýggj koma á luftina (fyri illveðri);* tað dró ikki skýggj fyri sól*; nú dregur fyri sólina (skýggj)

Um veður, tað dregur tað er rák á luftini; hann dregur á útsynningi; hann dregur á luftina skýggj koma á luftina (fyri illveðri); tað dró ikki skýggj fyri sól; nú dregur fyri sólina (skýggj).

Hann dregur upp í seg – t.e. tá ið teir vænta illveður á einari ætt, og hann lotaði eitt sindur av einari aðrari ætt (Fisher Heinesen).

Fínt regn, surk (ofta í vindi).

Drivtoka, slavtoka.

Tjúkt driv.

Toka við drivi, slavtoka.

(gl., stb.) tjúkt tám, tað er sovorðið dumb vestanfyri; sms. t.d. brim-

Kavi sum legst í stórar fannir

Kavi sum liggur í fonnum.

Sera grovt æl, eitt flóðaræl kom, og alt blotnaði upp.

Skýflóki, sum hevur rivið seg leysan úr skýbólki.

Lítið tætt skýggj ella lítil stakur bøkil av mjørka, skýflóki, mjørkaflóki, bøkil, dregur skýggj fyri sólina eina løtu, sær hon líka vakurt, tá ið flókin dregur frá; ein flóki hekk á tindinum; (flutt m.) kámir flókar fjala okkum fedranna sagnir og søgu.

Kavi sum kemur niður í stórum flykrum í stilli, flyksingur, hann tjúknaði og kom við flykrukava; hann var komin á við flykrukava.

Kavaavfall við flykrum, flykrukavi, hann køvdi av við flyksingi.

Kavafonn, skalvur, landnyrðingurin sópaði kavan saman í fannir; hvít sum fonn (snjóhvít). Kava-, skara-, snjó-

Nógv regn, áarføri

Myrk rípa á luftini, hann setur górar á luftina dimmar rendur, ið sigast at boða frá regni. Górut luft.

Veður við gráum skýggjum.

Áarføri.

Grovt æl, grimdaræl.

Grimdarregn.

Dimt skýggj, góri, hann setur grómur upp á luftina (t.d. fyri illveðri);sms. regngrómur, terragrómur. Grómut luft.

Grovt regn, áarføri

Við myrkum skýggjum á luftini, dimmskýggjað.

Turrur kavi, sum fýkur upp í loft í nógvum vindi, nógv jarðrok.

Ætt millum heilættir, hálvættirnar eru: landnyrðingur, útnyrðingur, landsynningur og útsynningur

Grovt heglingsæl.

Æl við heglingi, heglingsæl, heglingsælingur, heglingurin dundi á. Hagl.

Ein av ættunum norðan, sunnan, eystan, vestan

Slavin mjørki á høgætt.

Fínur kavi, sum fýkur inn ígjøgnum rivur í hús og hjallar, murrukavi.

Kavi, sum liggur leingi og harðnar.

Turrur kavi, sum fýkur undan vindi el. rýkur fram eftir jørðini, guvurok, jarðkavi, tað var ikki avfall, men nógv jarðrok; dúnlætt jarðrok myldi út av skalvinum.

Einstøk flykra av kava, snjóflykra, kavaflykrurnar vóru vorðnar til hegling.

Stórur dungi av samanfoknum kava, fonn.

Frekt kavaæl.

Vátt kavaavfall, vátakavi, vátaslettingur.

Avfall, ið fellur til jarðar í hvítum krystallaðum kornum, tá ið kalt er, blaka kava, blaka kavabløk; hann leggur kava, nógvur kavi legst niður; hann mylur kavan niður, hann beykar kavan niður, smáar og ótættar flykrur detta niður av møkum; djúpur kavi, nógvur kavi; kavi var; í kava søkir seyðurin til snjóstøðurnar; vit hava ongar stórar kavar havt í ár (ongan stórkava).

Tjúkkur mjørki, mjørkakógv.

Támut, slímut luft, tám undan veðurskifti.

Kavi upploystur í vatni, hálvtiðnaður kavi, blandingur av kava og vatni, blotkavi.

Ætt ímillum útsynning og landsynning, lágættirnar eru góðar her.

Lágættirnar eru vanliga góðar á Viðareiði.

Lágættirnar eru vanliga ikki góðar í Leirvík.

Við lágum skýggjum.

Um vind, minka eitt sindur, maka, blíðka, hann linaði vindin eitt sindur; hann linaði á við hvørt

Ælingur.

Avfall, regn, kavi, vindur við loysningi í sær.

Regn í lýveðri.

Æl í lýsingini, degningsæl, móts. Skýmingaræl.

Liggjandi lýtt veður.

Æl sum mennir upp undir ættina sum er, æl sum ikki verður til óterra, hatta er eitt menningaræl, hatta er ikki at rokna við.

Ætt millum hálvætt og heilætt

Regn í mjørkaveðri, mjørkasubb, mjørkasurk

Tjúkkur mjørki, kódnarmjørki.

Mjørkakógv.

Mjørkaregn.

Fínur, turrur kavi sum rýkur, rokkavi, hýggjukavi, murukavi.

Murrukavi.

Skýggj líkt netju á seyði.

Blaktrandi ljós á náttarhimlinum á norðaru leiðunum, sæst tá ið myrkt er (aurora borealis).

Ljóst skýggj líkt nyðru (altocumulus).

Sera nógv regn, sturtningur, grimdarregn, glopraregn, áarføri, í oysregni og stormi

Ógvisligt regn, glopraregn, í fjøruti samdøgur helt ódnarregnið við.

Felagsheiti fyri norðlýsi og suðurlýsi.

Væta, ið fellur til jarðar í dropum, drav, omanvatn, loysa við regni el. loysa regnið, fara at regna av grimd; hann loysti við regni; hann loysti regnið, tá ið flóðin kom; regnið díkti á vindeygað; blásti tú regn í hoyna, so vart tú ikki keisarans vinur (í látipípu); mýrisnípan letur fyri regni (boðar frá avfalli); sms. t.d. driv-, døglings-, glopra-, grimdar-, grinda-, gull-, lý-, mjørka-, oys-, ódnar-, sam-, vár-

grómur fyri regni, regngrómurnar standa á luftini

Tjúkt tungt skýggj við regni, himmalin er ímgráur av ývnum regnskýggjum (nimbostratus)

Æl við rennikava.

Vátur kavi, helst bleytari enn vátakavi, (fólktr.) tá ið kúgv stendur og sleikir, veit hon rennikava í.

Fínur, turrur kavi sum rýkur, murrukavi, jarðrok.

Javnt skýggjutur himmal, skýtungur, tjúkkur, bundin, samdrigin luft, sí draga saman. Samdrigið loft er tað sum skýggjað loft. (Fisher Heinesen)

Tað at tað regnar uttan íhald, samfast el. áhaldandi regn.

Fínt regn í stillum veðri, surk, dism.

Tjúkk toka á fjøllum, sum vindur og driv kemur niður úr. Slavin tokuskýggj, ið kunnu síggjast sum ein bakki, ein skaddubakki í havinum ella sum tjúkk, samanhangandi skýggj, ið røkka væl niður um fjallatindarnar, niður í hálvar líðir. (Fisher Heinesen)

Hongur skadda niður á fjøllini, kann koma nógvur vindur úr skadduni, og hann liggur út av landinum.

Stendur tjúkkur tokubakki á fjøllunum, kann vera nógvur vindur niður úr honum, men tá røkkur hann ikki langt út.

Ein skaddubakki. Tá ið tjúkkir skýbøklar standa úr havsbrúnni og uppeftir, siga vit, at ein skaddubakki stendur í havsbrúnni.

Skadda í havsbrúnni.

Driv niður úr skaddu.

Nógvur vindur og regn niður úr skaddu.

Vindur niður úr skaddu, skødduvindur. Stendur ein skaddubakki í havinum, kann vera nógvur vindur uttanfyri, vindurin kemur inn úr havinum, sjálvt um stilli er millum oyggjarnar. Stendur tjúkkur tokubakki á fjøllunum, kann vera nógvur vindur niður úr honum, men tá røkkur hann ikki langt út. Hetta er eisini kalla skadda av landinum. Skadduvindur liggur annaðhvørt inn á landið ella av landinum.

Skalvur ið loypur oman úr fjalli, snjóskriða, skriðsnjógvur

Kavafonn ið hongur útyvir, kavin rýkur saman til stórar skalvar; (spæl) leypa skalv, leypa av eini høvd niður í eina fonn, leypa á skalv (til at fáa hann at leypa); fara í skalvi, farast í skalvalopi.

Fonn við skara á.

Kavi við skara á, skarakavin brakaði.

Skorpa av gleri oman á kava, skari legðist oman á kavan.

Æl við skarningi.

Hvast fínt kavarok (millum hegling og kava), skarningur smellur honum í fjaðrarnar.

Kavi sum loypur, lítið skalvalop.

Grovt, frekt æl. grimdar-, heglings-, kava-

Skýggjaflóki

Tjúkt bøllut svartskýggj, skýbøkil

Dimt, tjúkt og bøllut skýggj, bøkil, bøkul

Skýferð, rák á luftini, hann var farin at menna skýdráttin; hann sá fjøllini við skýdrátti um tindarnar.

Samdrigin, skýdrigið er og grátt

Skýdráttur, skýrák, hørð skýferð; spøk skýferð; skýferðin vísir, hvør ættin er.

Tætt lítið skýggj, ið fer rekandi, skýggjaflóki, flókaskýggj, flóki.

Samantrunking av vatnguvu á luftini (ymist í skapi), sum avfall stundum setur úr, hann er vaksin upp undir skýggj, síðan eg sá hann seinast (nógv vaksin); sms. t.d. flóka-, nyðru-, regn- Flókaskýggj- skýflóki (ið hevur rivið seg leysan úr skýbólki) (Sv) Nyðruskýggj- ljóst skýggj líkt nyðru (altocumulus) Regnskýggj: (veðurfr.) tjúkt tungt skýggj við regni, himmalin er ímgráur ývnum regnskýggjum (nimbostratus)

Sprotin- Seta skýggj (á luftini), hann er farin at skýggja luftina; hann var farin at skýggja upp fyri norðan

Gráskýggjað- Veður við gráum skýggjum Grovskýggað- við myrkum skýggjum á luftini, dimmskýggjað Lágskýggjað- við lágum skýggjum

Skýflóki.

Luft við skýggjum, skýggjut luft.

Við skýggjum, skýggjut luft.

Lítil skýflóki.

Tá ið eingi skýggj eru, loftið var blátt og skýleyst.

Æl í skýmingini, móts. degningsæl, lýsingaræl.

Rák á luftini, skýdráttur, skýferð, hart skýrák.

Skýggj skapað sum stólpi. Móses vísti jødunum veg gjøgnum oyðimørkina, Harrin gekk fyri teimum um dagin í einum skýstólpa og vísti teimum veg.

Luft við nógvum lágum myrkum skýggjum, himmalin var myrkur og skýtungur

Slavin toka, drivtoka

Slímut luft, tað er slím á luftini.

Hann slímar luftina, hann dregur á luftina.

kavi ið liggur stutt, móts. stórkavi, vóru fáir og smáir blettir í miltinum, kom eingin stórkavi, men bert nakrir smákavar

Av snjógvur (kvæð.) Kavi.

Lutvíst blindaður stutta tíð av sterkum sólarljósi í kava (lækn.), kavablindur.

Kavaflykra, hin hvíti vetur byrjaði við dansandi snjóflykrum.

Kavafonn (skaldsk.)

(skaldsk., kvæð.) Kavi, sum droyrin drýpur á snjó; (stb.) í snjógv, tá ið kavi er; seyðurin stóð har í snjógv (krokaði). Staður, har ið snjóstøða er, sjáldsamt at fylgi hevði fjall og snjógv í sama stað; skrið(u)-, stór-

Skalvalop, skriðsnjógvur.

Glotti við sólskini – eisini nevnt sólglotti.

Glotti við sólskini – eisini nevnt sólarglotti.

Ljós frá sólini, sólarljós. Tað at sólin skínur, í dag er sólskin.

Tá ið tað er so mikið følv, at spor sæst eftirí nú er sporsnjógvað.

Nógv kavaavfall, nógvur kavi, ið liggur leingi, móts. smákavi, stórkavi legst

Stórkavi, allir stórsnjógvar skulu vera av á halvarðsøku.

Regna við stórum, ótøttum dropum, tað er farið at stroyggja; í dag liggur hann á høgum vestri og stroyggjar upp ímillum. Regna fínliga, sirma, tað stroyggjaði.  Hann stroyggjar sær væl t.e. veðrið heldur sær væl (turt) (helst í hoyna)

Stroyggj, kvøldini eru køld og slavin við stroyggjaregni

Blaktrandi ljós á náttarhimlinum á suðurpólsleiðum (aurora australis)

Sirm, driv, slag, surp, tað er mjørki og surk; sms. t.d. mjørka-

Surk

Kám og mjørkakend luft, fín toka (serst. í havsbrúnni), doði, dumb, hím, hjóm, kóv, tað var eitt gul av vestri við tjúkkum támi; lætt tám hekk bláligt og fínt um teir hægstu fjallatindarnar; alt var sum eitt tám fyri eygunum á honum; (tilt.) tað kemur aftur í sama támið (sama ólagið)

Grómur á luftini, ið boða frá terra.

Tað at luftin er tjúkk og kám t.d. av grovum æli ella kavaæli, hann tók til at rópa grindaboðini út í tjúknina; teir viltust í tjúkninum.

Grovt æl í toruveðri.

Skýggj, sum sum ganga í tveimum løgum, tvískýggjað luft sigur frá nógvum vindi.

Regn um várið (bíbl.)

Vátligur og bleytur kavi, rennikavi.

Vátt kavaavfall, sum er blandingur av regni og kava.

Avfall sum stendur stutt, skúrur, frekt æl; grumt æl; ringt æl; hann setur eitt æl ella grundar fyri einum æli, hann dregur á luftina (fyri æli);* hann setti eitt æl fyri norðan*; hava mangt ælið køvt (havt manga ringa útiferð); betri er kalt æl á vári enn einki (kavaæl); fara ælanna millum (so stutt at fara til gongu); sms. t.d. brodda-, degnings-, flóðar-, grimdar-, heglings-, kava(roks)-, lýsingar-, menningar-, mjørka-, rennikava-, skarnings-, skýmingar-, toru-

Lítið tunt æl, ældráttur.

Ældrag (suð.)

Haðani vindurin kemur.